Wspólnota Krwi Chrystusa Diecezja Białystok: Spotkanie animatorów diecezjalnych i wszystkich chętnych WKC w Ożarowie Mazowieckim.

W dniach 09 – 11.02.2018 roku spotkaliśmy się na skupieniu w podregionie, w Ożarowie Mazowieckim.

Słowo Życia na ten czas brzmiało: „ Panie dopomóż mi „.

W homilii Ks. Bogusław nawiązał do tego słowa. Uzdrowienie głucho-niemego,;

Jezus ulitował się nad człowiekiem potrzebującym pomocy, nie odesłał go.

Człowiek ten nie mówił, bo nie słyszał. Podobnie my – Możemy milczeć, nie widząc potrzeb drugiego człowieka. Możemy nie słyszeć wołania o pomoc.

Nie należy milczeć, kiedy trzeba mówić, i odwrotnie, Nie mówić, kiedy trzeba milczeć. Np. zachowanie tajemnicy, dyskrecji, ale też słuchać, gdy istnieje taka potrzeba. Dobrze jest umieć słuchać. Bo słuchać tzn. kochać, słuchając zapomnieć o sobie.

Na drugi dzień podczas Jutrzni, ks. Bogusław rozważał: powołanie i wybór.

Podzielił się z nami doświadczeniem własnego powołania.

Zaufał Bogu i pozostawił MU ostateczną decyzję. ON w procesie i po woli potwierdzał, że chce księdza na tej drodze życia.

W konferencji dzielił się z nami wrażeniami, z udziału w 20-leciu WKC w Kluczborku w parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych.

W Słowie wygłoszonym podczas uroczystej mszy świętej, poruszył min:

Krew Przymierza:( Wj 24, 3-8)

Krew Ochrony….Krew Baranka

Krew Pojednania (ŚwietoJom Kipur)

Krew Miłości, która buduje wspólnotę.

Rany i zranienia dzisiejszego świata:

Wojny, deptanie życia i godności ludzkiej, zagrożone życie społeczne.

Odpowiedż WKC na tę rzeczywistość ran ludzkości:

Krew Chrystusa lekarstwem- krzewić duchowość i żyć nią,

Słowo życia przeżywane i podarowane w doświadczeniu,

Czyny Miłosierdzia – Pójdźcie na peryferie, tam gdzie inni nie chcą.

Przez cały dzień obowiązywało nas milczenie - Bóg przemawia w ciszy..

Spotkaliśmy się też w grupach, na rozważaniu Pisma Świętego, niektórzy uczestnicy byli pierwszy raz i było to dla nich nowe doświadczenie.

W czasie mszy świętej Ks. Bogusław, nawiązując do Ewangelii powiedział min:

Trędowaty przebywał poza obozem,

Grzech jak choroba oddziela od i Boga i wspólnoty, ukrywamy się, odczuwamy cierpienie: fizyczne, Psychiczne- samotność, duchowe – wątpliwości, czy Bóg istnieje. Dlaczego nikt mnie nie kocha itp.

Były też warsztat-konferencja na temat Pokora i Posłuszeństwo, Odsyłam do zeszytu formacyjnego nr 3.

Obiad jak zwykle smakował, a, że był spożywany w ciszy, to jeszcze bardziej mobilizowało nas do uważnego służenia sobie wzajemnie.

Po obiedzie spacery odpoczynek duchowy, jak kto potrafił tak sobie radził.

Na spotkaniu animatorów diecezjalnych, omawialiśmy: Wizytacje w poszczególnych diecezjach, Opłatki, Niedziele misyjne w Diecezjach, oraz spotkanie w parafiach.

Poszczególne terminy spotkań, skupień, odpustów: Matki Bożej Królowej. Przenajdroższej Krwi, i odpustu Krwi Chrystusa.

Dzieliliśmy się też tym: jakie inicjatywy były podejmowane, w poszczególnych diecezjach, aby nasza Wspólnota była poznawana przez coraz większą liczbę ludzi.

Była też godzina pytań: pytania dotyczyły głównie małżeństw nie sakramentalnych, i możliwości przyjmowania prze nie Komunii Świętej. Odpowiedzi Ks. Bogusława, zdecydowanie zaprzeczały, jakoby można było przyjmować Komunię Świecą, żyjąc w grzechu. Wskazał też, jakie są możliwości : rozstanie się, wstrzemięźliwość - -białe małżeństwa, itp.

Po kolacji Była adoracja, przygotowana przez Diecezję Ełcką, rozważaliśmy Koronkę do Krwi Chrystusa, a potem adoracja w ciszy, tylko ja i Jezus. Najbardziej lubię, takie „pogadanki”.

Na zakończenie skupienia, tradycyjnie mieliśmy wymianę doświadczeń. Dzieliliśmy się przeżyciami z tego skupienia, jak również z życia Słowem Życia w poprzednim okresie.